Woonwerk verkeer in tijden van telewerk

door | januari 01 2021 | 0 Reacties

Verplaatsingen van en naar het werk bieden, desondanks het traditionele fileleed, toch ook wel wat voordelen.

Zo kan je je mindset omschakelen van privé naar werk en ’s avonds weer van werk naar privé-tijd. Je geeft je op weg naar het werk nog even de ruimte om wakker te worden en je gedachten nog even te laten afdwalen. Op weg terug naar huis kan je ook weer de ruimte nemen om nog even je werkdag mentaal af te ronden zodat deze niet te veel impact heeft op je privéleven.

Scheiding werk/privé is toch in zekere mate van belang. Natuurlijk overlappen beide levens wel met elkaar en vertel je op het werk wel eens iets over je privé en deel je met je gezin ook wel eens grappige of minder grappige momenten die je meemaakte op het werk. Dat is uiteraard absoluut prima al zijn er wel grenzen in wat – privacy blijft heel belangrijk – en hoeveel je mee naar je werk of je huis neemt.

Een voordeel van je te verplaatsen is dan ook dat je gemakkelijker andere mensen ziet en niet 24/7 enkel je partner en kids ziet. Verplaatsing zorgt er ook voor dat je even daglicht op je huid krijgt en even in de buitenlucht bent.

Verplaatsingen zorgen er tevens voor de je je lichaam activeert. Bij telewerk verplaats je eigenlijk enkel van slaapkamer naar badkamer, keuken en bureau binnen dezelfde muren van je huis. Tenzij je in een immens kasteel woont, is de afstand die je aflegt eerder klein. Zo ga je van rustpositie in bed naar een niet heel veel actievere zittende houding aan je bureau. Van rust naar relatieve rust dus.

Ons lichaam heeft helaas wel nood aan een meer actief bestaan.

Van thuis uit werken heeft absoluut enorm veel voordelen en ik ben om diverse redenen een heel groot voorstander van die mogelijkheid. Ik heb bijvoorbeeld nog nooit zo vlot mijn was gedaan gekregen als in tijdens van telewerk zonder dat ik moest inboeten aan werktijd of nachtrust. Om nu alle fouten beelden over mij de kop in te drukken: er is toch ook geen perfect huisvrouwke aan mij verloren gegaan zelle; ik kreeg toch nog meermaals de vraag of er nog sokken en ondergoed is want dat er geen meer te vinden zijn in de kast.  

Maar goed, het gaat hier niet over mijn persoonlijke level aan huisvrouwigheid.

Een lichaam in beweging is een geest in beweging wordt er wel eens gezegd.

Met die wijsheid in gedachte, ging ik aanvankelijk na mijn werkdag nog wandelen of joggen (bij gebrek aan andere sporten die door corona even niet mogelijk zijn). En toch merkte ik dat ik me iets energielozer en minder goed begon te voelen. Tijd dus om eens te kijken wat ik kon veranderen.

Ik besloot eens te proberen wat het zou geven als ik af en toe “naar mijn werk zou wandelen”.

Lees: in plaats van na de ochtendroutine  meteen aan mijn bureau te gaan zitten en de laptop op te zetten, ga ik dus eerst een blokje rond wandelen.

Ik doe heus geen wandeling van 5km. Soms is het zelfs nog geen kilometer.

Inmiddels is mijn partner dat gewoon maar de eerste keren keek hij toch even vreemd op toen ik hem zei: “zeg schat, tot straks eh, ik vertrek naar mijn werk!”

Ik ben dan ook gewoon zo iemand ben die niet eerst uitgebreid mijn probeersel ga uitleggen en bespreken. Ik zal misschien wel even het idee opperen maar verder hanteer ik wat dat betreft een just do it-attitude.

Beeld je dus ik dus ineens de living waar mijn partner zit te werken binnenstap en zeg: “zeg schat, ik ga naar mijn werk vertrekken he. Tot straks.” En hem dan vervolgens een kus en een knuffel geef om dan vervolgens met mijn sleutels in de hand gezwind naar de hal te gaan alwaar ik mijn jas en schoenen aantrek. En hoppakee, daar vertrek ik dan om blokje rond te wandelen om dan doodleuk weer mijn eigen huis binnen te stappen om dan terug de living binnen te stappen: “aaaaah collega, gij zijt er al. Hoe is’t? Koffie’ke?”

’s Avonds vertrek ik zo ook weer naar huis en dan durf ik ook lekker onnozel dat blokje rond in omgekeerde richting te doen.

Om het dan helemaal af te maken, ging ik zo ook eens naar de “cafetaria” (ook wel gekend als de broodjeszaak in de buurt) om een broodje te halen.

Ik doe dat nu al enkele weken en merk dat die kleine dingen een groot verschil maken ookal is het helemaal geen dagelijkse routine. Mijn beweging zit meer verspreid over de dag. Waar ik voorheen van een grote blok rust naar een blok actie ging en dat niet voldoende was, merk ik dat er meer scheiding in werk/privé zit en ook mijn energie beter zit. Ik heb nu vaak toch meer daglicht en zonlicht op mijn gezicht gehad waar ik voorheen na het werk ging joggen na zonsondergang.

Uiteraard heb ik er zelf ook gewoon heel veel fun in gehad om te doen alsof mijn partner dan ineens mijn collega was en we elkaar in de koffiekamer toevallig tegenkwamen. Mijn partner zelf fronste wel even de wenkbrauwen zich afvragend of ik nu helemaal rijp ben voor de psychiatrie 😉

0 reacties

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *